De tunnels en geweren
Door: Vera
Blijf op de hoogte en volg Vera
12 September 2008 | Vietnam, Hanoi
Het eten met de engelsen was erg
gezellig, dus hadden we besloten om samen een tour te boeken: naar de Tunnels die gebruikt werden in de Vietnamoorlog!
We gingen eerst naar een soort winkel en werkplaats waar gehandicapte mensen spullen maken. Dat was wel indrukwekkend om te zien. In Vietnam krijgen deze mensen eigenlijk bijna geen hulp en het enige waar ze naar toe kunnen is naar zo'n werkwinkel. De Amerikanen hebben gif gespoten in de bossen (Agent Orange) en daardoor zijn er nu gewoon heel veel gehandicapte mensen. Het was mooi om te zien dat deze mensen op deze manier toch een kans krijgen om een normaal leven op te bouwen! Ze maakten prachtige dingen van eierschalen, echt niet te geloven dat kon!!
Hierna gingen we naar een grote tempel. Deze tempel is voor een speciaal geloof in Vietnam: Cao Dia. Deze tempel was erg mooi om te zien want het had ontzettend veel kleuren en overal alziende ogen ;) haha! We kwamen net binnen toen er een dienst aan de gang was, dat was wel bijzonder!
Toen was het tijd voor de tunnels. De gids vertelde tussen de bezoek punten door van alles over zijn belevenissen met de oorlog dat was wel heel erg indrukwekkend. Hij was zelf opgegroeid in de oorlog en had ook 6 maanden moeten schuilen in de tunnels. De verhalen grepen me erg aan! Helemaal omdat ik ook het museum al bezocht had en hierdoor kon ik iets beter begrijpen hoe het geweest moest zijn.
Tijdens de rondleiding kregen we heel veel informatie over de tunnels en de oorlog. Natuurlijk konden we ook de tunnels proberen. Eerst kon je proberen of je in een echte tunnel paste. Haha vraag niet hoe maar ik paste erin (ook nog maar net hahaha ik was blij dat die kilo's weg waren) Hierna kon je in iets bredere tunnels (10 cm breder) echt kruipen, omdat de echte tunnels, gewoon echt te krap zijn en niet meer stabiel. Ik ben in totaal 7 minuten onder de grond in de tunnels geweest en ik moet zeggen dat ik de verbrede versie al ontzettend krap vond!!! Ik was blij dat ik eruit was!
Aan het eind kwamen we bij een nog al rare attractie! Je kon met echte geweren schieten! Ik moet zeggen dat ik dat niet echt een goede combinatie vond, om geweren te plaatsen bij zo'n verleden! Maar tsja..aan de andere kant, wanneer krijg ik nu in Nederland de kans om ooit een echt geweer vast te houden laat staan te schieten! Ik zag dat in mijn leven nog niet echt gebeuren, dus sorry ik weet dat het eigenlijk niet kan en totaal respectloos is maar ik moest het toch even proberen. Ik had 3 kogels, waarvan de laatste twee weigerden!! Haha dat moet toch aangeven dat ik niet echt een geweldadig persoon ben he! Haha weet niet hoe vaak kogels weigeren, maar wat ik van kogels weet is dat ze gewoon altijd afgaan!
Hierna gingen we terug naar het hotel en inmiddels was er weer en mega bui begonnen. De regen vind ik eerlijk gezegt niet zo erg want regen hier in Vietnam is anders dan in Nederland. Moeder natuur zet letterlijk alle kranen open en er komt overal water vandaan! Elke keer als er zo'n hoosbui komt is het eigenlijk ook wel weer een hele belevenis!! haha!
S'avonds ben ik uiteten geweest met Aletta, een meisje dat hier in HCMC 2 jaar gaat werken als juf om nederlands te geven aan de leerlingen. Het was erg gezellig en ik heb ook eindelijk weer eens fatsoenlijk gegeten hahaha!
Veel liefs Vera
gezellig, dus hadden we besloten om samen een tour te boeken: naar de Tunnels die gebruikt werden in de Vietnamoorlog!
We gingen eerst naar een soort winkel en werkplaats waar gehandicapte mensen spullen maken. Dat was wel indrukwekkend om te zien. In Vietnam krijgen deze mensen eigenlijk bijna geen hulp en het enige waar ze naar toe kunnen is naar zo'n werkwinkel. De Amerikanen hebben gif gespoten in de bossen (Agent Orange) en daardoor zijn er nu gewoon heel veel gehandicapte mensen. Het was mooi om te zien dat deze mensen op deze manier toch een kans krijgen om een normaal leven op te bouwen! Ze maakten prachtige dingen van eierschalen, echt niet te geloven dat kon!!
Hierna gingen we naar een grote tempel. Deze tempel is voor een speciaal geloof in Vietnam: Cao Dia. Deze tempel was erg mooi om te zien want het had ontzettend veel kleuren en overal alziende ogen ;) haha! We kwamen net binnen toen er een dienst aan de gang was, dat was wel bijzonder!
Toen was het tijd voor de tunnels. De gids vertelde tussen de bezoek punten door van alles over zijn belevenissen met de oorlog dat was wel heel erg indrukwekkend. Hij was zelf opgegroeid in de oorlog en had ook 6 maanden moeten schuilen in de tunnels. De verhalen grepen me erg aan! Helemaal omdat ik ook het museum al bezocht had en hierdoor kon ik iets beter begrijpen hoe het geweest moest zijn.
Tijdens de rondleiding kregen we heel veel informatie over de tunnels en de oorlog. Natuurlijk konden we ook de tunnels proberen. Eerst kon je proberen of je in een echte tunnel paste. Haha vraag niet hoe maar ik paste erin (ook nog maar net hahaha ik was blij dat die kilo's weg waren) Hierna kon je in iets bredere tunnels (10 cm breder) echt kruipen, omdat de echte tunnels, gewoon echt te krap zijn en niet meer stabiel. Ik ben in totaal 7 minuten onder de grond in de tunnels geweest en ik moet zeggen dat ik de verbrede versie al ontzettend krap vond!!! Ik was blij dat ik eruit was!
Aan het eind kwamen we bij een nog al rare attractie! Je kon met echte geweren schieten! Ik moet zeggen dat ik dat niet echt een goede combinatie vond, om geweren te plaatsen bij zo'n verleden! Maar tsja..aan de andere kant, wanneer krijg ik nu in Nederland de kans om ooit een echt geweer vast te houden laat staan te schieten! Ik zag dat in mijn leven nog niet echt gebeuren, dus sorry ik weet dat het eigenlijk niet kan en totaal respectloos is maar ik moest het toch even proberen. Ik had 3 kogels, waarvan de laatste twee weigerden!! Haha dat moet toch aangeven dat ik niet echt een geweldadig persoon ben he! Haha weet niet hoe vaak kogels weigeren, maar wat ik van kogels weet is dat ze gewoon altijd afgaan!
Hierna gingen we terug naar het hotel en inmiddels was er weer en mega bui begonnen. De regen vind ik eerlijk gezegt niet zo erg want regen hier in Vietnam is anders dan in Nederland. Moeder natuur zet letterlijk alle kranen open en er komt overal water vandaan! Elke keer als er zo'n hoosbui komt is het eigenlijk ook wel weer een hele belevenis!! haha!
S'avonds ben ik uiteten geweest met Aletta, een meisje dat hier in HCMC 2 jaar gaat werken als juf om nederlands te geven aan de leerlingen. Het was erg gezellig en ik heb ook eindelijk weer eens fatsoenlijk gegeten hahaha!
Veel liefs Vera
-
12 September 2008 - 06:44
Mar:
Hai Meis,
Leuke foto's en weer een leuk verhaal. Pfff...die smalle tunnel...dat die mensen dat konden uithouden!! Wat je allemaal wel niet doet om te overleven he! Nou was leuk om weer te lezen! Geniet er nog van :D
Greetz, knuf en kus Mar -
12 September 2008 - 06:51
Carmen:
He Miss Saigon! :p
Ik krijg het helemaal benauwd als ik jou zo zie in zo'n klein tunneltje! Geloof zeker dat het allemaal heel indrukwekkend is! En wat is die tempel mooi zeg! Die draak om de paal! Heb je dat truitje wat je aan hebt daar toevallig laten maken :D? Veel plezier nog!
xx Car -
12 September 2008 - 08:09
Mama Papa Eva:
Wat een ervaring zo in die kleine tunnels!Kunnen wij daar ook in?Zou dat wel passen?Nu geniet er nog maar van dikke knuffel Mama papa eva en jjblub -
12 September 2008 - 09:31
Laura:
Haaiii!
Weer leuke fotos en leuk verhaal! :D Je mams vertelde het vanmorgen al (zag haar bij mw hoogmoed) van de foto's, dus dacht meteen even kijken als ik thuis kom :D Leukk! Ze vond het echt heel lief dat je haar een kaartje had gestuurd! Maar ik zal hier niet zo'n lang verhaal van maken! We mailen! Veel plezier nog je laatste week! Geniet er maar goed van!
Dikke kus Lau -
12 September 2008 - 09:39
Jet:
Hallo Vera,
Ik zou helemaal gek worden in die tunnels.
Wel heel indrukwekkend hoe mensen tijdens die afschuwelijke en onmenselijke oorlog geleefd hebben. Een bezoek aan de tempels, een moment van bezinning, maakt het dan ook zeker extra bijzonder.
Fijn dat je later even bij kon komen bij een Nederlands meisje.
Ik ga nu aan de thee met mama en Eva en we zullen het nog uitgebreid hebben over jouw avonturen.
Tot gauw,
Liefs Jet -
12 September 2008 - 12:09
Inge:
Leuk om Aletta op de foto te zien :)
Fijne tijd daar! x -
12 September 2008 - 13:21
Aletta:
Haha, de reactie hierboven is van mijn lieve vriendinnetje Inge!
Oh wat sta ik vréselijk op deze foto! :s
Had die man er niet nóg een kunnen maken?
Aan de andere kant had 'ie het druk genoeg geloof ik... ;)
De left-overs waren heerlijk trouwens!
Heb je een fijne dag gehad? Ik heb voornamelijk klusjes in huis gedaan en gewerkt dus!
Tot morgen! Jippie, we gaan naar Cholon! :D -
12 September 2008 - 16:23
Jeffrey:
He Vera!
Je maakt daar wel wat mee zeg! Je begint onderhand wel op een echte vietnamees te lijken (je past in ieder geval in die tunneltjes) ;)
Veel plezier daar nog! -
12 September 2008 - 17:15
Paula:
Hoi Vera,
Het blijft leuk om je verhalen te lezen en de foto's te bekijken. Ik ben elke keer weer benieuwd wat je hebt gezien en meegemaakt.Volgens mij heb je het er wel naar je zin, maar hopelijk heb je toch ook wel zin om weer naar huis te gaan. Nog maar een week en je bent weer in ons kikkerlandje waar het nu ook regent. Nog veel plezier en geniet de laatste week.
Groetjes Paula -
12 September 2008 - 19:52
Wilma:
hoi vera
Ik geniet van je verhalen. Fijn dat je beter bent. De tunnels heb je gezien. Zit je in ieder geval droog. Troost je hier regent het ook. zoen wilma -
13 September 2008 - 17:19
Aletta:
Hoi!
Het was erg gezellig vandaag! Ik hoop dat je morgen veel kunt zien van het festival en héél veel plezier in de Mekong!
Ik heb net nog even snel een berichtje geplaatst, mét de vraag over het verkeersbord ;)
Tot donderdag!
Liefs Aletta -
14 September 2008 - 07:24
Emma:
Zooo ik ben weer up to date! Geweldige verhalen en foto's.. ben jaloers op je hoor! Jammer dat de tijd zo snel gaat he als je het naar je zin hebt.. Heel veel plezier nog!
Kuss Emma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
